zondag 18 juni 2017

Naar zee en weer thuis 17 juni 2017

Beste allemaal,

Met het gezin hebben we heerlijke dagen aan zee gehad. Het weer was prachtig, een stralende zon en een helderblauwe hemel. Met de kinderen met aanhang en kleinkinderen zaten we in een huis apart, een dorp verderop, zodat mama ook regelmatig rust kon nemen. We hebben elkaar dit weekend natuurlijk wel veel gezien. Als gezin samen op het strand of aan de koffie en daarnaast was er ook ruimte voor individuele gesprekken met mama. De fijne plek, het mooie weer en vooral het samenzijn zorgt er toch voor dat het verdriet en de wanhoop en de verslagenheid iets beter te verdragen zijn. Voor mama was het een intensief weekend, maar het is haar wel gelukt om voorbij de ellende te kijken en oprecht te genieten. Zoutelande is een plek waar ze veel warme herinneringen aan heeft en waar ze zich altijd fijn voelt. Het was heel bijzonder dat we haar daar nog een keer mee naar toe konden nemen. Op zondag is onze lieve nicht Merel samen met Bas afgereisd naar Zoutelande om ons als gezin nog één keer vast te leggen op de gevoelige plaat. Dierbare, prachtige foto’s zijn het geworden.

De medicijnen tegen de misselijkheid helpen wel iets, alhoewel er ook weer andere vervelende bijwerkingen zijn. Het middel werkt opwekkend, waardoor mama slechter slaapt. Het is kiezen uit twee slechten. De uitzaaiingen in haar buik zullen steeds meer effect gaan hebben op de werking van haar spijsverteringssysteem.  Mama heeft elke dag iets minder energie. Ze is dan nu ook echt bezig met afscheid nemen. Ook zijn er nog een aantal zaken die ze zelf wil regelen, nu het nog kan. Wekelijks vind er een gesprek plaats met de huisarts. Mama heeft duidelijk te kennen gegeven dat ze niet uitzichtloos wil afwachten en zelf de regie wil hebben over haar dood. Zij zal zelf aangeven wanneer voor haar de grens bereikt is. Voor ons rest er nog een korte tijd om van mama te genieten, herinneringen op te halen en vragen te stellen. We beseffen ons heel goed dat de tijd nooit toereikend zal zijn, maar zijn ook heel dankbaar dat er tijd is om afscheid te nemen.

We houden jullie op de hoogte,

liefs, Anne. 








3 opmerkingen:

  1. heel veel sterkte de komende tijd. Ik denk vaak terug aan de wandelingen vorig jaar in Mijas toen we een aantal dagen samen daar aan het werk waren, elk met een aparte groep. Ik denk aan jullie

    BeantwoordenVerwijderen