Vanmorgen om 10.15 kreeg ik een telefoontje van de chirurg
dat de operatie van Ine niet werd doorgezet. Vrij snel na aanvang van de
operatie heeft de chirurg de conclusie getrokken dat er overal in de buik uitzaaiingen
zaten en dat opereren geen zin meer heeft. Uitzaaiingen die eerder niet gezien
zijn op de PET scan van half maart en ook niet bij het inbrengen van het
buikinfuus drie weken geleden. Het herstel van Ine ging al langzaam en mogelijk
dat de ontwikkelingen van de kanker in de buik daar debet aan zijn; het schijnt
wel eens vaker te gebeuren bij maagkanker.
We zijn allemaal enorm geschrokken en direct afgereisd naar het
ziekenhuis waar Ine om 11.30 uur op de afdeling weer is binnengebracht en waar
we samen met de kinderen en aanhang ons verdriet hebben proberen te verwerken,
voor zover dat al kan.
De prognose voor Ine is niet makkelijk te geven, maar de
chirurg gaf aan dat we eerder in weken en maanden moesten denken: dat gaan we
dan de komende periode ook doen. Volgende week komt er nog een afspraak met de
oncoloog om te bezien wat er nog aan mogelijkheden zijn voor Ine om de komende
periode op een zo goed – en waardig mogelijke manier te leven. Chemobehandelingen zijn de vorige
keer heel slecht gevallen bij Ine en hebben haar conditie en herstel flink
aangetast; we moeten zien wat haalbaar en wenselijk is.
Ine komt waarschijnlijk donderdagochtend naar huis. We houden
jullie op de hoogte.
