27.3.2017 richting april

Ik ben een beetje te laat met mijn wekelijkse blog; op zich zijn er geen bijzondere en/of schokkende ontwikkelingen. het gaat heel mondjesmaat iets vooruit met Ine. Ze slaapt nog veel, maar sinds de laatste twee dagen is ze alweer af en toe op en het mooie weer maakt dat ze 1 of 2 keer per dag een rondje door de tuin kan wandelen. De bloedwaarde van de bloedplaatjes is vanuit het diepe dal van 40 inmiddels vorige week weer toegenomen naar 110 en de verwachting is dat dat inmiddels weer verder is gestegen; dat horen we waarschijnlijk morgen als we weer voor een gesprek met de internist/oncoloog naar Eindhoven gaan.
Voor Ine is het nog steeds zwaar; 3 maanden sinds we weten wat er aan de hand is en nu nu, na de behandelingen wereken aan herstel; dat gaat nooit snel genoeg. 14 april is er de PET scan en een week later het gesprek met de chirurg; dan moet blijken wanneer de operatie kan plaatsvinden. het blijft dus nog een tijdje duimen en fit worden .......

Los hiervan heb ik afgelopen donderdag afscheid genomen van mijn werk zonder de aanwezigheid van Ine, maar wel met Anne, Luuk, Teun en Vera erbij met een leuke bijeenkomst, mooie speeches, mooie herinneringen en een auto vol aandenkens.: ik ben nu bijna officieel pensionado en met een vaste aanstelling als mantelzorger voor Ine.

Tot binnenkort weer via de blog.

philip bij de geiten en bloesem van de perzikboom 

18.3.2017 thuis maar nog wel in bed

Ine  inmiddels weer iets meer dan een week thuis en bijna helemaal de tijd slapend doorgebracht in bed. een paar keer is het gelukt om een rondje in de tuin te wandelen; op zich niet veel, maar gelukkig hebben we een grote tuin.
Woensdag is Ine voor een bloedtest en gesprek internist weer naar het ziekenhuis gegaan.
Goed nieuws dat de 2 overgeslagen chemokuren niet ingehaald hoeven te worden; tot grote opluchting van Ine. De waarden van de bloedplaatjes zijn gelukkig gestegen, maar nog niet voldoende. Kortom we zijn onderweg naar beter, maar de weg is nog lang.
15 april is een belangrijke datum omdat er op die dag een PET scan wordt uitgevoerd en mede naar aanleiding van die scan kan worden bepaald wanneer Ine geopereerd kan worden.
Maar eerst alle aandacht voor verder herstel.

Rosa (Hurkmans) ,ons petekind, heeft inmiddels het tuinhuisje omgetoverd tot een modern boudoir cq atelier cq rustoord waar Ine , als ze weer wat kan bewegen, in alle rust en hopelijk mooi weer kan vertoeven.

We houden jullie op de hoogte en hopelijk is ze binnenkort in staat om af toe weer eens wat bezoek te ontvangen.

Carel

10 maart 2017; weer thuis

Ik heb gisteren Ine opgehaald uit het ziekenhuis. Ze kan vanaf nu thuis aan het herstel “werken”.

Het energieniveau  is echter zo laag, dat ze nog heel veel slaapt en dat de energie die er is, nodig is om het lichaam te laten herstellen. Wandelen zal nog wel even duren; zeker de eerste 1,5 week zullen de uitwerkingen van de laatste bestralingen nog hun tol eisen. Van de 5 geplande chemokuren zijn er slechts 3 door gegaan; meer kon Ine niet verdragen; de doktoren hadden ook niet verwacht dat het zo zwaar bij Ine zou aanpakken.

Hopelijk wordt het een beetje mooi weer, zodat Ine lekker in de tuin en het tuinhuisje de voorjaarszon op zich kan laten inwerken. Rosa ( Hurkmans ) geldt het aanbod nog om  het tuinhuisje mee in orde komen maken? ( dus je bent welkom ). We hebben dan ook nog steeds uitzicht op de Zuid Willemsvaart en kunnen de boten zien varen; dat blijft een bijzonder gezicht. Nog steeds geen koeien in de wei, zoals toen we het huis kochten; de boer houdt ze binnen; jammer.

Hoe ziet het vervolg eruit?

Op 14 april is er de PET- CT scan gepland om te bezien hoe de behandelingen op de tumor hebben ingewerkt. Een week later is er een gesprek met de chirurg Nieuwenhuijzen en te bepalen hoe en wanneer verder. Laten we er vanuit gaan dat de behandelingen goed zijn aangeslagen zodat eind april/ begin mei de operatie kan plaatsvinden.

Na thuiskomst toch heel even tijd voor het jongste kleinkind Juul !

Ondanks dat ik morgen de mooie leeftijd van 65 zal bereiken, zal ik daar verder nu geen aandacht aan besteden; mogelijk later in het jaar als het met Ine weer beter gaat, zullen we hopelijk samen weer eens kunnen toasten op verjaardagen, pensioen en de toekomst van ons allen!

Carel

3.3.2017 einde behandelingen in zicht; op naar herstel

3.3.2017           einde behandelingen in zicht; op naar herstel !

Als alles verloopt zoals gepland wordt 9 maart de laatste dag van de behandelingen van Ine.

Zoals de vorige keer geschreven, is Ine sinds vrijdag 24 februari opgenomen in het ziekenhuis. Ze heeft daar meer rust en permanente verzorging zodat ze de behandelingen beter kan doorstaan. De chemokuur van afgelopen maandag is geannuleerd; de bloedwaarden en fysieke gesteldheid van Ine waren niet goed genoeg. Inmiddels is ze na een week verblijf in het ziekenhuis aan het opkrabbelen, maar dat gaat niet snel.

In principe is maandag de laatste chemokuur; dan zal het nog een tijdje zwaar zijn tot de effecten zijn verdwenen en het herstel kan beginnen.

Wandelen gaat nu nog steeds niet of heel kort in het ziekenhuis.Afgelopen weekend is ze 1 x buiten geweest met Anne, Rob en Philip.

Vorige keer had ik het over het softboard voor de kaarten thuis ; zie hier het resultaat: met dank aan Teun en Vera; nogmaals: Ine vind het erg fijn en is dankbaar  dat er zoveel met haar wordt meegeleefd.

Thuis zijn Guus ( mijn broer ) en ik weer begonnen met de voorbereidingen voor de moestuin en ook de rest van het onkruid meldt zich op alle plekken; bomen worden binnenkort gesnoeid en de mollen houden het redelijk rustig; we kunnen weer naar buiten. Hopelijk kan Ine straks vanuit het tuinhuis dan weer genieten van een mooi uitzicht in een "knappe" tuin.

Carel